Książka Bronisława Wojciechowskiego daje obraz walczącego Mokotowa. Autor unikał uogólnień, nie chciał być "wszystkowiedzącym" żołnierzem i historykiem, rzetelnie i ze skromnością nakreślił swoje przeżycia. Był sekcyjnym, a później dowódcą drużyny w I plutonie kompanii B-3, spełniał swoje obowiązki z poczuciem odpowiedzialności i przekazał nam dzięki temu Powstanie z jego blaskiem i szarością, kłopotami z bronią i z niesubordynacją kolegów - przecież była to w istocie armia ochotnicza, młodzi chłopcy rwący się do walki, ale nienawidzący dyscypliny i musztry. Swój poryw serca przypłacili żołnierską śmiercią.