Wacław Sterner, porucznik AK, po Powstaniu Warszawskim przebywał w obozie jenieckim w Niemczech, a po wyzwoleniu przez parę miesięcy był komendantem obozu dla przymusowo przesiedlonych, czyli tak zwanych dipisów. Wspomnienia jego dotyczą więc ważnego i interesującego kresu końca wojny i pierwszych dni wolności. Miliony Polaków, których losy wojenne rzuciły poza kraj, stawały przed trudną decyzją: wrócić do zniszczonego kraju, do niełatwego życia - czy pozostać wśród obcych. Wacław Sterner jako jeden z pierwszych powrócił, jeszcze przed zorganizowaną repatriacją.