„Andrzej Wimmer-Naczelnik Gminy Niepołomice i Uchwała Rady Miejskiej, która czeka na wykonanie”, to tytuł wykładu historycznego p. Tadeusza Jasonka wygłoszonego w Bibliotece Publicznej w Niepołomicach w dniu 20.03.2012 r. Pan Jasonek, niestrudzony badacz naszego miasta już po raz 12-sty zagościł ze swoimi wykładami w naszej książnicy.Tym razem prelekcja była poświęcona życiu działalności burmistrza Andrzeja. Wimmera. Postać tego lokalnego polityka ginie w naszej pamięci, wobec jego poprzednika Wł. Wimmera.Obaj działali w różnej rzeczywistości politycznej i gospodarczej. 23 lata kierowania sprawami gminy przez Wł. Wimmera, wobec 7 lub 9 lat( przerwą) rządów Andrzeja Wimmera, sugerują przewagę zasług na korzyść pierwszego z nich. Czy jednak tak powinno być?

Andrzej Wimmer, syn Władysława urodził się 09.03.1891 r. w Niepołomicach. Legionista, działacz władz PSL, był pierwszym burmistrzem(naczelnikiem) Niepołomic w wolnej już Polsce. Rozpoczął służbę naszemu miastu w okresie: od 11 maja 1921 r. do 30 listopada 1930 r. Przybliżmy jego najważniejsze dokonania dla Niepołomic. To dzięki jego inicjatywie uruchomiono połączenie kolejowe na trasie Kraków-Niepołomice. 15 lipca 1921 r. przybyła do Niepołomic pierwsza ”Niepołomka”, która zapewniała dojazd dla mieszkańców naszej gminy. Dużym osiągnięciem w dziedzinie komunikacji było uruchomienie na Wiśle nowoczesnego promu liniowego. Rozwój komunikacji przyczynił się do wpływu znacznych kwot do budżetu gminy

A. Wimmer doceniał znaczenie oświaty, stad jego pomysł na utworzenie szkoły dokształcającej rękodzielników oraz podoficerów miejscowego garnizonu.Szczególnie ambitną inicjatywą stało się założenie 3-letniej koedukacyjnej Miejskiej Szkoły Handlowej oraz podjęcie decyzji o finansowaniu jej działalności przez miasto. Dla niepołomickiej O.S.P.

Burmistrz zakupił motopompę i ufundował sztandar. Warto wspomnieć, że poczynania A. Wimmera wspierał poseł ziemi bocheńskiej, Wł. Kiernik. To jemu rada miejska przyznała honorowe obywatelstwo Niepołomic. Dyplom otrzymał 18.01.1925r.

W 1925 r. Wimmer złożył rezygnację z funkcji burmistrza. Na te decyzję złożyły się problemy osobiste, choroba żony, problemy finansowe własnej firmy. Wiedział, że w tej sytuacji nie byłby w stanie dobrze i odpowiedzialnie zajmować się sprawami gminy.

Wimmer umiera w wieku 39 lat w dniu 02.01.1930 r. w Szpitalu Bonifratrów w Krakowie. W organizację pogrzebu włączyła się Rada Miejska, przedstawiciele szkół, niepołomicka O.S.P. oraz mieszkańcy Niepołomic. Podczas przejścia konduktu pogrzebowego zapalono w mieście wszystkie latarnie, a sklepy i instytucje przerwały pracę.

26 marca 1930 r. miało miejsce posiedzenie Rady Miejskiej. To właśnie wtedy podjęto uchwałę „o trwałym upamiętnieniu osoby Andrzeja Wimmera i jego dokonań przez ufundowanie i wmurowanie tablicy pamiątkowej” Rozważano trzy miejsca: ratusz, nowa szkoła, lub” budynek dla ubogich”-dziś Szkoła Muzyczna-gdzie wtedy istniała Miejska Szkoła Handlowa.

To właśnie ta Uchwała czeka na wykonanie od 82 lat. Autor wykładu, jak i tłumnie zgromadzona publiczność opowiedziała się zgodnie za podjęciem odpowiednich kroków, aby niezwłocznie zrealizować uchwałę. Trzeba ocalić od zapomnienia pamięć o człowieku, który tu urodzony, stał się wybitnym obywatelem, który dla samych Niepołomic, dla ich rozwoju kulturalnego i społecznego uczynił coś ponad przeciętność. Wykład poparty został prezentacją multimedialną, zawierającą zdjęcia, fotokopie uchwał, decyzji i innych ważnych dokumentów z tamtego okresu. Na  spotkaniu pojawił się jeden potomków rodziny Wimmerów. Przedstawił zasługi swojego przodka  w zakresie troski o Puszczę Niepołomicką. Tu ciekawostka: Andrzej Wimmer, jako delegat i dzierżawca okręgu myśliwskiego, publikował swoje artykuły w czasopismach, m.in. w „Łowczym Polskim”. Te publikacje stanowią cenne źródło informacji o historii puszczy i łowiectwa.