1 marca obchodzimy Narodowy Dzień Pamięci "Żołnierzy Wyklętych" jest to święto poświęcone pamięci  żołnierzom antykomunistycznego i niepodległościowego podziemia.

W 1944 roku na ziemie polskie wkroczyła Armia Czerwona. NKWD przystąpiło do aresztowań wojsk AK oraz ich przymusowych wcieleń do armii Berlinga. Natychmiast oddziały poakowskie zorganizowały silny opór antysowiecki. Powstanie Antykomunistyczne trwało do końca lat 40 XX wieku, a na niektórych terenach znacznie dłużej.
Dla żołnierzy walczących o niepodległość RP, II wojna światowa nie zakończyła się z chwilą opuszczenia ziem polskich przez niemieckiego okupanta. W bardzo ciężkich warunkach, przy całkowitej obojętności świata, żołnierze niepodległościowego podziemia prowadzili walkę z drugim okupantem i rodzimymi kolaborantami.
Jest coś symbolicznego w tym, że gdy wolna Europa świętowała dzień zwycięstwa nad Niemcami, w nocy z 8 na 9 maja 1945 r. na ziemiach polskich trwało już antykomunistyczne powstanie. Polscy żołnierze walczyli z okupantem atakując posterunki policji, oddziały UB oraz NKWD.
Przez cały okres PRL aparat komunistycznej propagandy miał na celu zniekształcić wizerunek Żołnierzy Wyklętych. Fizyczna eksterminacja oddziałów partyzanckich nie wystarczała komunistom. Poprzez liczne filmy, książki, a przede wszystkim dezinformacje władze PRL zniekształcały obraz walk oddziałów powstańczych. W celu uniknięcia powstania mitu, zamordowanych żołnierzy chowano często w tajemnicy na torfowiskach, wysypiskach czy dziurach kloacznych. Wielu z nich nadal nie ma swoich grobów.Pomimo tych zabiegów pamięć o Żołnierzach Wyklętych wciąż jest żywa. W świadomości lokalnej dowódcy oddziałów przez lata uważani byli za bohaterów. Pseudonimy takie jak: „Ogień”, „Łupaszko”, „Orlik”, „Olech”, czy „Grot” nie uległy zapomnieniu.
Ostatnie polskie Powstanie Narodowe skończyło się klęską, bo nie miało żadnych szans powodzenia. Polska została wydana na łup Związkowi Sowieckiemu, który przy pomocy swej agentury eksterminował żołnierzy powstańczych. Ludzie podziemia nie zdawali sobie jednak sprawy, jak bardzo zostali zdradzeni. Celem komunistycznych represji było złamanie wszelkiego oporu społeczeństwa. Droga do tego wiodła przez likwidację elit (także lokalnych) tak, aby dawna infrastruktura społeczna, kształtowana przez pokolenia Polaków, mogła być stworzona przez komunistów na nowo, od podstaw.

Zapraszamy na wystawę, na której zgromadziliśmy materiały dotyczące tego fragmentu naszej historii, także książki, które znajdują się w naszej bibliotece.