Jako, że Walentynki tuż, tuż wtorkowe zajęcia z grupa młodszych dzieci były świetną okazją, by wykonać wyjątkowe okolicznościowe karteczki i zakładki do książek.

Walentynki to nie tylko święto zakochanych, to także święto miłości. Dlatego też dzieciaki „kompozycje” te  tworzyły z myślą o ukochanych rodzicach. Na stolikach zrobiło się czerwono od  nadmiaru  serduszek, różnokolorowych płatków kwiatków, „przyfrunęły” nawet motylki, które „usiadły” na walentynkowych karteczkach. Dzieci wykorzystały przygotowany materiał plastyczny, ale nie brakowało im również własnej inwencji i wyobraźni. Najważniejsze, że podczas zajęć na ich buźkach gościł  uśmiech.

Dzieci ze starszej grupy pozostając pod wpływem przedstawienia „Smoczy festyn”, na dzisiejszych zajęciach bawiły się w teatr. Najpierw wspólnie zastanawialiśmy się, co jest w ogóle potrzebne, aby móc zrobić spektakl. I jako, że okazało się, że sam teatr to właściwie nie budynek, ale przede wszystkim aktorzy, scenariusz, scenografia oraz rekwizyty i muzyka, stwierdziliśmy, że nic nie stoi na przeszkodzie, aby przedstawienie odbyło się w naszej sali.

Ze względu na ograniczoną ilość miejsca, zdecydowaliśmy się na przedstawienie kukiełkowe. Ale zanim przystąpiliśmy do konstruowania lalek, musieliśmy wybrać, co będziemy przedstawiać. Było to punktem wyjścia do dyskusji nad dotychczasowymi przeżyciami dzieci związanymi z teatrem oraz nad tym, jaki tekst jest najlepszy jako podstawa scenariusza. Przy okazji zapoznaliśmy się z wierszami Natalii Usenko („Obiad dla króla”, „Owsianka”) oraz  Juliana Tuwima („Rzepka”, „Ptasie radio”). Aby przedstawić „Ptasie radio”, zrobiliśmy mnóstwo kolorowych ptaków z rękawiczek laboratoryjnych.

Następnie zabraliśmy się do robienia laleczek potrzebnych do inscenizacji znanej wszystkim baśni – Czerwonego Kapturka. Zajęcia zakończyły się spontaniczną, improwizowaną akcją sceniczną łączącą w sobie zarówno akcenty liryczne, jak i epickie. Ponadto każdy z aktorów zabrał do domu własnoręcznie wykonaną kukiełkę.