Po raz kolejny do Biblioteki Publicznej w Niepołomicach przyjechał fizyk Marcin Latocha. Spotkanie z młodzieżą gimnazjalną i licealną, miało miejsce 23 kwietnia 2016 roku.

Tym razem prezentacja dotyczyła plam na Słońcu. Wykład, podobnie jak poprzednio, gdy rozmawialiśmy o tym, dlaczego Słońce świeci, rozpoczął się od pomysłów młodzieży - czym mogłyby według nich być plamy słoneczne? Odpowiedzi jakie padły w części potwierdzały współczesne rozumienie występowania plam na Słońcu.

Obserwacja plam słonecznych, jak pokazują historyczne odkrycia w tej dziedzinie, to proces długi, żmudny i tylko dla cierpliwych pasjonatów. Wymagały one wieloletnich obserwacji ludzi, którzy przy pomocy prostej, często samodzielnie skonstruowanej aparatury mogli plamy na Słońcu zobaczyć. W Europie, do jednych z pierwszych prowadzących takie obserwacje należeli Johannes Fabricius, Thomas Hariott, Christopher Scheiner czy sam Galileusz.

Poznawanie plam słonecznych wymagało także budowania odpowiednich do tego narzędzi. Nie wszystkie są  skomplikowane, ale wszystkie wymagają specjalistycznej wiedzy . Młodzież w tym spotkaniu miała okazję poznać odkrywcę i laureata Nagrody Nobla Pietera Zeemana, który badał rozszczepianie światła w polu magnetycznym oraz George’a Hale’a - popularyzatora astronomii oraz konstruktora pomysłowego urządzenia do obserwacji nie tylko plam ale i protuberancji słonecznych - spektroheliografu.

Prowadzący nie tylko opowiadał fakty z życia badaczy plam słonecznych, ale przede wszystkim skupił się na wyjaśnieniu kilku obserwacji i zjawisk fizycznych. Należało do nich przybliżenie  11-letniego cyklu aktywności słonecznej ściśle związanego z obserwowaną liczbą plam. W czasie niskiej aktywności słonecznej plam jest niewiele bądź nie ma ich wcale; w czasie wysokiej aktywności słonecznej - odwrotnie - plam obserwuje się dużo. W czasie jednego cyklu Słońce zmienia biegunowość swojego globalnego pola magnetycznego. Powrót do stanu wyjściowego zajmuje 2 cykle czyli 22 lata.

W skład prezentacji weszły ciekawe rysunki, które młodzież mogła samodzielnie objaśniać ujawniając przy tym swoje umiejętności obserwacyjne i analityczne. Uczestnicy wykładu, zarówno starsi jak młodsi odnaleźli tu coś dla siebie. Prosta metoda pokazu i objaśnień spodobała się grupie przybyłej młodzieży, dzieci a także dorosłych.