W związku z wprowadzeniem do programu szkolnego tzw. ścieżki edukacyjnej - "Edukacja regionalna - dziedzictwo kulturowe w regionie" wzrasta zapotrzebowanie na zupełnie nowe rodzaje usług w zakresie informacji regionalnej. Użytkownicy zainteresowani poszerzeniem wiedzy o naszym regionie, tradycji i obyczajowości poszukują dostępu do różnych źródeł informacyjnych. Biblioteka Publiczna aby sprostać tym wymogom organizuje różna formy pracy m.in. spotkania z ciekawymi ludźmi.

6 października 2005r. Filie biblioteczne w Woli Batorskiej i Zabierzowie Bocheńskim podjęły się zorganizowania spotkania czytelników z autorką „Żubrowego uroczyska” – Zofią Wiśniewską, która zbiera materiały do nowej książki
pt. „Z baśnią pod rękę”.

Na spotkanie przybyli liczni seniorzy, od których autorka oczekiwała ciekawych opowieści wartych ocalenia, dotyczących najbliższych okolic. Szczególnie interesowały gościa te, mówiące o miejscach niezwykłych, nawiedzonych przez złe moce, przydrożnych kapliczkach, tradycjach i obrzędach. Ponadto dowiedzieliśmy się jak nasi przodkowie chcąc określić pewien teren, zaczęli tworzyć nazwy, które z czasem zaczynały być używane
z pokolenia na pokolenie, aż w końcu stały się terminami powszechnie znanych nazw przysiółków. Słuchając tych opowieści , można było odnieść wrażenie, że opowiadających ponosi fantazja i bujna wyobraźnia, ale przecież takie opowieści ubarwiały życie naszym przodkom, a dzisiaj pozwalają nam lepiej poznać minione czasy.
Panie z grupy śpiewaczej „Nasza Wola” odśpiewały piękną „Balladę o Puszczy” autorstwa miejscowej, ludowej poetki Marii Wąs. Jest w niej mowa o Wiśle, która niegdyś często zmieniała swoje koryto i o czystych Brzegach – nazwie Woli Batorskiej sprzed wieków. Również Pani Wiśniewska podzieliła się niezwykłymi opowieściami zasłyszanymi na podobnych spotkaniach, a które stały się tematem jej książek.

Mamy nadzieję, że to ponad dwugodzinne spotkanie było owocne i przyczyni się do powstania nowej książki, a także do zachowania naszej tożsamości lokalnej. Takie spotkania uwidaczniają naszą wiecznie żywą więź z przeszłością,
z bogactwem i oryginalnością tradycji i obyczajowości, są symbolem naszej kultury, którą trzeba pielęgnować i rozwijać.