9 listopada w niepołomickiej Bibliotece odbyło się uroczyste przekazanie Dokumentów Komitetu Organizacyjnego Spotkań Kombatanckich byłych żołnierzy 2 Dywizjonu Pociągów Pancernych w Krakowie i Niepołomicach.

Po oficjalnej części spotkania, zgromadzeni goście wysłuchali wykładu Pana Tadeusza Jasonka pt. „W trosce o pamięć i prawdę”. Historyk starał się przybliżyć słuchaczom, dlaczego to właśnie parafia stała się miejscem, gdzie żołnierze mogli powierzyć swoje dokumenty. W sytuacji powojennej żołnierze armii wrześniowej znaleźli się w tragicznej sytuacji. Oczerniani przez władze, kłamliwie sądzeni i wyszydzani, z bohaterów stali się trędowatymi. W zmienionej przez nowy system rzeczywistości, musieli odnaleźć się na nowo. Gwarantem bezpieczeństwa dla żołnierzy II RP stał się Kościół.

Jak wybadał Tadeusz Jasonek, podobnie było z żołnierzami 2 Dywizjonu Pociągów Pancernych, którzy traktowali niepołomicki kościół, jako „swój”. Dzięki wsparciu ówczesnego proboszcza Niepołomic, ks. Andrzeja Fidelusa, możliwe stały się zjazdy kombatantów. Pierwszy odbył się już w 1977 roku. Powołano również komitet organizacyjny, który dbał o dokumentacje zjazdów. Starano się dotrzeć do jak największej ilości kombatantów rozsianych po całym świecie. Spisywano pamiętniki, relacje i informacje o jednostce, by zachować prawdę o „pancerniakach”. Wbrew cenzurze próbowano publikować część materiałów, w czym najbardziej zasłużył się Antoni Wiercioch. Najważniejszym dla nich stało się utrwalenie pamięci. Z tego też powodu w 1980 roku ufundowali tablicę ku pamięci poległych i pomordowanych kompanów. Utworzono także kącik pamięci w koszarach jednostki, w której przechowywane były pamiątki związane z dywizjonem.

Co najważniejsze, dokumentacja ze spotkań kombatanckich została przekazana proboszczowi A. Fidelusowi i dzięki temu przetrwała ona do dnia dzisiejszego. Składa się ona z dwunastu tomów dokumentów, listów, zdjęć, korespondencji oraz informacji o żołnierzach 2 Dywizjonu Pociągów Pancernych. Jest bez wątpienia cennym świadectwem historii Niepołomic. Wybór Biblioteki, jako miejsca ich przechowywania i udostępniania, to niewątpliwie wielki zaszczyt, ale i odpowiedzialność. Zamysłem żołnierzy „pancernych” było by tę pamięć i prawdę o ich losach zachować. Ważne jest by niepołomiczanie poznali tę jakże chlubną część historii miasta.

Wykład Tadeusza Jasonka oraz zaprezentowane dokumenty pobudziły zgromadzonych gości do ożywionej dyskusji. Były wspomnienia świadków wybuchu wojny oraz obecności „pancerniaków” w Niepołomicach. Pamięć niepołomiczan uczestniczących w tych wydarzeniach pozostaje wciąż żywa. Były także pytanie o techniczną stronę funkcjonowania pociągów pancernych, sposób ich działania, uzbrojenie.

Spotkanie zakończyła wspólna modlitwa za żołnierzy 2 Dywizjonu Pociągów Pancernych w Niepołomicach.