Na cyklicznych popołudniowych zajęciach literackich w środę 9 kwietnia z grupą starszą przekornie w stosunku do wiosny zrealizowaliśmy smutny temat dotyczący lęku, depresji oraz strachu. Temat ten nawiązywał do naszych poprzednich zajęć, na których zmagaliśmy się z gwałtownymi uczuciami, a jednocześnie pozwolił na rozwinięcie motywu ekspresji uczuć zarówno w sztuce, jak i w życiu codziennym.

Czytaliśmy smutne wierszyki, przy czym dzieci same rymowały na nowo w wierszu „Deszczowe lato” Stanisława Pagaczewskiego (z antologii „Szedł czarodziej” pod red, W. Kota, wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1986) , którego tekst dostały do uzupełniania. Efekt był zdumiewający – wiersz nabrał zupełnie nowego brzmienia i znaczenia!

Wspólnie nauczyliśmy się również refrenu  „Smutnej piosenki retro”  Grupy Pod Budą (słowa i muz. A. Sikorowski) i odśpiewaliśmy ją wyglądając przez okno na zachmurzony, choć wiosenny świat. Następnie dyskutowaliśmy na temat przedstawiania smutku w sztuce i literaturze, biorąc pod lupę książkę „Włosy Mamy” Gro Gahle i Sveina Nyhusa (wyd. EneDueRabe, 2010). Książka ta była punktem wyjścia do rozmowy na temat tego, czy dorośli też mają prawo do bycia słabymi i smutnymi? I czy dzieci mogą im w takiej sytuacji pomóc? A jeśli tak, to jak?

Spotkanie zakończyła lektura bajkoterapeutycznego tekstu „Małgosiu, nie jesteś winna” Katarzyny Dowbor ( z: „Bajkoterapia” wyd.  Nasza Księgarnia, Warszawa 2009)oraz rozmowa o tym, że wiele rzeczy od nas (dzieci) nie zależy i wiele z nich nie powinniśmy brać do siebie, tylko pozostawić w „dorosłej” sferze.

Pomimo „smutnej” tematyki, zajęcia napełniły nas optymizmem, a „obgadane” tematy przestały być obce i nieprzyjazne.

Starszą grupę zapraszamy na kolejne warsztaty już 30 kwietnia!