O patronie
ŻYCIORYS PATRONA BIBLIOTEKI PUBLICZNEJ W NIEPOŁOMICACH – TADEUSZA BIERNATA
Urodził się 29 sierpnia 1905 roku w Bochni, syn Emilii i Franciszka ( nauczyciela, absolwenta UJ; w czasie studiów kolegi S. Wyspiańskiego, Włodzimierza Tetmajera, Wacława Anczyca).
Ukończył Szkołę Ludową i Gimnazjum Klasyczne w Bochni (matura w 1924) jednocześnie działając aktywnie
w harcerstwie (w 1922 r. – Podharcmistrz Rzplitej).
W latach 1924-29 studia polonistyczne i muzykologiczne na UJ. W tym okresie praca w „Bratniaku”, członek jego orkiestry symfonicznej, dyrygent chóru akademickiego Ziemi Bocheńskiej „Halka”, współpracownik T.S.L.
Okres dekady 1929-39, to praca nauczyciela Państwowej Szkoły Zawodowej Żeńskiej w Toruniu, w której też kierował chórem i prowadził wszystkie szkolne zespoły artystyczne.
Lata okupacji spędził w Niepołomicach aktywnie uczestnicząc w organizacji i prowadzeniu tajnego nauczania młodzieży miejscowej i z okolic.
Po wojnie – współzałożyciel powstałego w lutym 1945 r. Gimnazjum, przekształconego w 1950 r. W Liceum Ogólnokształcące, któremu dyrektorował od września 1945 do przejścia na emeryturę w 1968 r.
SYLWETKA TADEUSZA BIERNATA
Polonista, muzykolog i bibliofil posiadający kilkutysięczny księgozbiór stanowiący zasadniczą pomoc lekturowa dla młodzieży z kompletów tajnego nauczania w czasie okupacji. W swojej szkole wszelkimi sposobami krzewił czytelnictwo, zachęcał do tworzenia domowych księgozbiorów z klasykami polskimi i obcymi oraz wydawnictwami słownikowo-encyklopedycznymi.
Uczniowie byli instruowani jak czytać utwory literackie, jak korzystać z literatury popularno-naukowej, słowników i encyklopedii, z katalogów bibliotecznych autorskich i rzeczowych, jak traktować prasę codzienną i periodyczną.
Był niezastąpionym prelegentem, wykładowcą, animatorem kultury, humanistą.
Inicjując i prowadząc wszelkie imprezy artystyczne zaspakajał, szczególnie w pierwszych, powojennych latach, kulturalne potrzeby środowiska, wyjałowionego przez okres okupacji, spragnionego pięknego słowa ojczystego, muzyki, tańca. Porywano się na wystawianie sztuk (Fredro, Molier), wieczory recytatorskie, muzyczne, o których pamięć latami przetrwała wśród miejscowej społeczności. W późniejszych latach szkoła posiadała 3-głosowy chór żeński, zespoły recytatorskie i tańca stylizowanego historycznie jak i współczesnego, wszystko pod egidą dyr. Biernata.
Każdy zdolniejszy uczeń, każdy hobbysta miał w dyrektorze oddanego i wypróbowanego przyjaciela, a zjazdy szkolne z okazji różnych rocznic i „-leci” dowodziły, że Jego wychowankowie umieli tę przyjaźń wysoko cenić i zachowują w serdeczne pamięci tę zasłużoną dla Niepołomic, tutejszej społeczności i kultury postać.
Będąc na emeryturze dalej uczestniczył w życiu miasta bądź zastępując chorych nauczycieli, bądź wygłaszając pogadanki i prelekcje (Jednostka Wojskowa, Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Niepołomickiej, Uniwersytet Powszechny), czy aktywnie działając w miejscowym kole Polskiego Związku Emerytów, Rencistów i Inwalidów.
Tadeusz Biernat zmarł 16 maja 1988 roku w wieku 82 lat i spoczywa na niepołomickim cmentarzu parafialnym.
23 stycznia 2003 roku Biblioteka Publiczna w Niepołomicach otrzymała Jego imię.
